حوزه حضرت عشق

ارسال شده در 9 مهر 1396 توسط حضرت عشقم در بدون موضوع

⁉️ متن شبهه ⁉️

مگر جنگیدن در ماه حرام ،حرمت ندارد پس چگونه امام حسین در ماه محرم که از ماه های حرام است به جنگ یزید رفت و حکم حرمت این ماه را شکست

✅ پاسخ ✅

☑️1. احترام ماه حرام در برابر کسانی است که آن را محترم بشمارند ، ولی در برابر کسانی که احترام آن را زیر پا می گذارند رعایت آن لازم نیست و مسلمانان حق دارند با آنها وارد پیکار شوند و این در واقع یک نوعی قصاص است .

?قرآن می فرماید ؛ « ماه حرام در برابر ماه حرام ( اگر دشمنان احترام آن را شکستند و در آن با شما جنگیدند شما نیز حق دارید مقابله به مثل کنید ) و تمام حرامها قابل قصاص است »?بقره194

☑️2. مشرکان مکه می دانستند که جنگ در ماههای حرام از نظر اسلام جایز نیست ، به همین دلیل در نظر داشتند مسلمانان را غافلگیر سازند و در ماههای حرام به آنها حمله ور شوند و احیانا گمانشان این بود که مسلمانان به مقابله بر نمی خیزند ، آیه مورد بحث به این پندارها پایان می دهد و دستور می دهد که اگر آنها در ماه حرام دست به اسلحه بردند ، مسلمانان در مقابل آنها بایستند .
?تفسیر نمونه ج2 ص31

☑️3. امام حسین علیه السلام نیز برای جنگ به سوی عراق نرفته بود ، بلکه بنا بر دعوت کوفیان رهسپار این مسیر شده بود که در سرزمین کربلا مورد محاصره و حمله سپاه یزید واقع شد و امام نیز چاره ای جز مقابله با آنان و دفاع نداشت .

☑️4. بنابراین این سپاه یزید بود که حرمت و احترام ماه حرام را نگه نداشت چنان که امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « محرم ماهی بود که در جاهلیت نیز احترام آن حفظ می شد و در آن جنگ نمی کردند اما این امت در این ماه خون های ما را ریختند و حرمت ما را هتک کردند و زنان و فرزندان ما را به اسارت گرفتند…»
?امالی صدوق ص128

☑️5. ویا فرمود؛ « این امت حرمت ماه محرم را نگه نداشتند و همچنین حرمت پیامبرشان را نگه نداشتند و در این ماه ذریه پیامبر را کشتند …»
?همان مدرک ص130

2 نظر »

شبهه

ارسال شده در 9 مهر 1396 توسط حضرت عشقم در بدون موضوع

#شبهات_محرم

⁉️متن شبهه ⁉️

همان طور که می دانید جنگی که در روز عاشورا رخ داده در نزدیکی رود فرات بوده. در هیچ کجای کره زمین نمی توانید سرزمینی در کنار یک رود را بیابید که صحرا و بیابان بی آب و علف باشد، مگر رودی که از میان کوهستان می گذرد. همه در درازای تحصیلمان خوانده ایم که در کنار رودخانه ها جلگه و زمین های حاصل خیز به وجود می آید. واقعیت این است که اطراف فرات را نیز مانند سایر رودخانه ها، جلگه ها و زمین های حاصل خیز تشکیل می دهد و کربلا نیز سرزمینی سرسبز است. از آن گذشته در چنین مناطقی به دلیل نزدیکی به رودخانه بستر زیرین زمین را سفره های پهناور آبی تشکیل می دهد و دست رسی به آب آسان تر از آن چیزی است که به ذهن می رسد. تنها با کندن 4 یا 5 متر از زمین می توان به آب رسید. در منطقه اهواز یکی از مشکلات ساخت و ساز همین سفره های زیرزمینی است که کاملاً زیر شهر را فرا گرفته اند.

72 نفر نتوانسته اند یک گودال 4 متری حفر کنند؟

✅پاسخ✅

☑️1. در مناطقی که هوا گرم و خشک است هر کجا نهر آبی باشد اطراف آن نهر گیاه میروید اما کمی از آن فاصله گرفته شود کاملا خشک است، که مانند چنین مناظری در ایران بسیار یافت میشود از باب مثال به بیابان اطراف قم و کهک رجوع کنید خواهید دید که تا چند متر اطراف رود ها سرسبز است و باقی بیابان خشک و بی گیاه است و در عراق چنین مناطقی بسیار است و اتفاقا کربلا چنین منطقه ای است یعنی در اطراف خود رود فرات (که البته خود فرات نبوده شعبه ای از آن بوده) سرسبز بوده اما کمی از رود فاصله گرفته میشد بیابان خشک بود، که فقط گیاهان خود روی کوچک و خار در آن میرویید و برای زراعت باید آب را به مزرعه می رساندند.

☑️2. برای همین وقتی حضرت عباس ع برای آوردن آب رفت در کنار فرات وارد نخلستان شد و دشمنانش پشت نخلها کمین کردند…
پس معلوم است اطراف رود سرسبز بوده و در کتاب محن الابرار و نفس المهموم و دیگر مقاتل آمده هر چه سید الشهدا به حر اصرار کرد که کنار فرات خیمه بزنند نگذاشت و او را در منطقه خشک پیاده نمود.

☑️3. در کتاب کربلا و حرم مطهر آمده:

یکی از علتهای اینکه کربلا را به این نام نامیدند آنست که :کربل به معنی غربل است و چون سرزمین کربلا خاک نرم و روانی داشت مانند غربال شده به این نام نامیده شد.

☑️4. اما کسی نگفته هیچ گیاهی در آنجا نمی روییده در کتاب نفس المهموم آمده سید الشهدا شب عاشورا مشغول کندن خارهای اطراف خیمه ها بود و اصحاب شب عاشورا اطراف خیمه ها را خندق کنده درون آن خار و گیاه ریختند و صبح عاشورا آتش زدند.

☑️5. در کتاب آیینه داران آفتاب آمده در این سرزمین گیاهی میروییده که به آن ترشک در فارسی می گویند و در عربی نام این گیاه الکربل است و یکی از وجوه تسمیه این سرزمین به این نام همین است.

☑️6. در ضمن در کتاب محن الابرار و نفس المهموم آمده که سید الشهدا دستور حفر چاه به اصحاب داد اما دیدبانهایی که مامور از طرف عمر سعد بودند خبر به او رساندند و عمر سعد شخصی را فرستاد که فریاد زد اگر چاه حفر کنید جنگ را شروع می کنیم و شما را با تیر خواهیم زد و این خبر را جاسوسان به عبید الله هم رساندند و نامه ای برای عمر سعد نوشت به این مضمون :برای من خبر رسیده که حسین چاه می کند و آب بیرون می آورد و خودش و اصحابش از آن آب می آشامند پس ملاحظه نما هنگامی که نامه من به تو رسید ایشان را از چاه کندن هر قدر که توان داری منع کن و نگذار که چاه بکنند و آب بیرون بیاورند و کار را بر ایشان تنگ بگیرد.