ایمان به غیب
بشر، وقتی از معنویّت #غافل شد، همه‌ی درهای اصلاح و صلاح به روی او #بسته میشود.
امروز به دنیای مادّی نگاه کنید!
امروز آنچه که در دنیای مادّی، می‌تواند #کلید همه‌ی اصلاحات و سعادتها محسوب شود، همین است که انسانها به #خود آیند، متذکّر شوند، #هدف_خلقت را از ورای این ظواهر مادّی جستجو کنند دنبال حقیقتی بگردند.
ریشه‌ی #فساد، عدمِ توجه به این باطنِ حقیقیِ عالم است.
#سرّ، معنا و باطن زندگی و حیات انسان، متوجه وگوش به فرمان یک مبدأحاکم و قادر و صاحب اختیارِ از غیب بودن.
همان «ایمان به غیب» است: “الّذین یؤمنون بالغیب".
نتیجه آن میشود که: در این ظواهرِ مادّیِ زندگی غرق نمی‌شوند. زندگی را در همین خور و خواب، شهوات، تمایلات انسانی، قدرت، ریاست و امثال اینها، خلاصه نمی‌کنند.
این، اوّلین هدیه‌ی بعثتها به انسانها و اوّلین هدف پیغمبر است؛ که آنها را متذکّر کند و به آنها ایمان بدهد؛ آن هم ایمان به غیب.
1374/09/29
آخرین نظرات