حوزه حضرت عشق

چرا از نماز کمک نمی‌گیرید؟!؟!

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:

ما یَمنَعُ اَحَدَکُم اِذا دَخَل عَلَیهِ غَمٌّ مِن غُمُومِ الدُّنیا اَن یَتَوَضَّاَ ثُمَّ یَدخُلَ مَسجِدَهُ وَ یَرکَعَ رَکعَتَینِ فَیَدعُوَ اللّه فیهِما؟

اَما سَمِعتَ اللّه یَقُولُ:
«وَاستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ»؟

 سوره بقره، آیه 45.

چه چیز مانع مى‌شود، که هرگاه بر یکى از شما غم و اندوه دنیایى رسید، وضو بگیرد و به سجده‌گاهِ خود برود، سپس دو رکعت نماز بگزارد و در آن نماز، برای حل گرفتاریش دعا کند؟

مگر نشنیده‌اى که خداوند در قرآنش مى‌فرماید: «از صبر و نماز کمک بگیرید»؟

تفسیر عیاشى ج1، ص43.

#شرح_حدیث

حضرت می‌فرماید:↶

هر وقت که گرفتار شدید، بجای اینکه اینهمه به این در و اون در بزنید، و در خونه‌ی هر کس و ناکسی رو بزنید، یه سر هم در خونه‌ی خدا برید.

حل تمام مشکلاتتون به دست خداست.

اونوقت این خدا، خودش فرموده تو گرفتاریهاتون از #نماز کمک بگیرید. یعنی:

آدرس رو بهمون داده.
شاه کلید رو هم بهمون داده.

خودش تو قرآنش فرموده:
تو گرفتاریهاتون به #صبر و #نماز پناه ببرید…

 وَاستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاة.

پس وضو بگیرید، دو رکعت #نماز بخونید.
با خدا حرف بزنید و دعا کنید.

#تلنگر

قدرتِ نماز رو، در رفع گرفتاری، دست کم نگیرید.

خیلی از گره‌های کورِ زندگی، با یک نمازِ خوب باز میشه.

#معارف_قرآن

پیامها و نکته های زیبای قرآنی و مذهبی

جوانِ پرهیزکار، بهترینِ امّت

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

خَیرُ اُمَّتی مَن هَدَمَ شَبابَهُ فی طاعَةِ اللهِ وَ فَطَمَ نَفسَهُ عَن لَذّاتِ الدُّنیا وَ تَوَلَّهُ بِالآخِرَةِ، اِنَّ جَزائَهُ عَلَی اللهِ تَعالی اَعلی مَراتِبِ الجَنَّةِ.

 بهترین افرادِ امّت من کسانی هستند که #جوانی خود را در راه اطاعت از خداوند صرف کرده باشند، و نفس خود را از لذّت های دنیوی بریده و قطع نمایند و اشتیاق آخرت داشته باشند؛ به راستی که پاداش آنان نزد خداوند، بالاترین مراتبِ بهشت است.

 مجموعه ورام، جلد2، صفحه 123.
#شرح_حدیث

در ایام #جوانی:
انسان میتونه عبادتِ بیشتر و بهتری انجام بده. هم به لحاظ کیفیت، و هم به لحاظ کمیت.

همچنین ایمان در درونِ او اثر بیشتری گذاشته، و صفات زشتی رو که در او ریشه نداره، بهتر میتونه از خودش دور کنه.

ولی در دورانِ #پیری:
 توان و قدرت انسان برای انجام عبادات کم شده،

 و نعوذ بالله صفات زشت در او ریشه دوانده است.

 پس اطاعتِ خداوند در جوانی ارزش بیشتری داره.

#شبهات_ایام_ولادت_پیامبر

مسلمانان خودشان می گویند پیامبر #بیسواد بوده و معجزه اوست!
چگونه یک فرد بیسواد (اُمی) میتواند مردم جهان را هدایت کند؟

 اُمی به کسی گفته می شود که خواندن و نوشتن را نیاموخته باشد. به پیامبر اکرم (ص) نیز از آن جهت امی می گویند که خواندن و نوشتن را از کسی نیاموخته بود.
این مسأله از نظر #تاریخی مسئله ای روشن و قطعی است و برای پیامبر اسلام (ص) کمال محسوب شده، مدح و ستایش ایشان محسوب می گردد و دلیل رسالت و اعجاز آن حضرت است. زیرا اهمیت و ارزش خواندن و #نوشتن به عنوان یک هنر برای آن است که انسان بتواند با استفاده از این ابزار از آراء و اندیشه های دیگران که در آثارشان بر جای مانده بهره جسته، تا بر معلومات خویش بیافزاید. کسی که خداوند علوم اولین و آخرین را یک جا به او آموخته است که تمام مردم از رسیدن به آن عاجزند چه #نیازی به خواندن و نوشتن دارد؟
صفت امّی در میان صفات پیامبر (ص) از نشانه های نبوت و دلیل رسالت آن حضرت است که با این صفت دارای علم اولین و آخرین است، از غیب آسمانی و #زمین خبر می داد و مردم را به راه حق و صراط مستقیم دعوت می کرد.

 #اُمی به کسی گفته می شود که خواندن و نوشتن را #نیاموخته باشد. به پیامبر اکرم (ص) نیز از آن جهت امی می گویند که خواندن و نوشتن را از کسی نیاموخته بود.

قرآن کریم برای این #حقیقت علاوه بر واژۀ “اُمی” از #عبارات دیگری نیز استفاده کرده است؛ مانند:
“تو هرگز پیش از این کتابى نمىخواندى، و با دست خود چیزى نمىنوشتى، مبادا کسانى که در صدد (تکذیب و) ابطال #سخنان تو هستند، شک و تردید کنند.

   این اساس برخی از مفسران گفته اند: صفت امّی در میان صفات پیامبر (ص) از نشانه های #نبوت و دلیل رسالت آن حضرت است که با این صفت دارای علم #اولین و آخرین است، از غیب آسمانی و زمین خبر می داد و مردم را به راه حق و صراط #مستقیم دعوت می کرد.

 شهید مطهری مجموعه آثار، ج 3، ص 219.
کشف الاسرار، ج 1، ص 244

ایمان پیامبر اسلام(ص)، قبل از نزول قرآن

پرسش : 
منظور از این آیه که خطاب به پیامبر(ص) مى فرماید: «تو پیش از این، کتاب و ایمان را نمى دانستى» چیست؟پاسخ اجمالی:
آیه 52 سوره شورى، مى گوید: قبل از نزول قرآن، از محتواى این کتاب آسمانى آگاه نبودی و به محتوا و تعلیمات آن ایمان نداشتى. این تعبیر هیچ منافاتى با اعتقاد توحیدى پیامبر(ص) ندارد، چون نمی گوید که به  طور مطلق ایمان نداشتی . بعضى از مفسران، پاسخ هاى دیگرى نیز از این سؤال داده اند، ولى به عقیده ما از همه پاسخ ها مناسب تر و هماهنگ تر با محتواى آیه، همین پاسخ است.

 پاسخ  
این سوال ممکن است هنگام مطالعه آیه52 سوره«شورى» به وجود آمده باشد، خداوند مى فرماید: (تو پیش از این، از کتاب و ایمان آگاه نبودى، ولى ما آن را نورى قرار دادیم که به وسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت مى کنیم)؛ «ما کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتابُ وَلاَالْاِیمانُ وَلکِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِی بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا». و حال آنکه معنى آیه کاملاً روشن است، آیه مى گوید: قبل از نزول قرآن، قرآن را نمى دانستى، و به محتوا و تعلیمات آن آگاهى و ایمان نداشتى، این تعبیر هیچ منافاتى با اعتقاد توحیدى پیامبر(صلى الله علیه وآله)، و معرفت عالى او و آشنائیش به اصول عبادت و بندگى او ندارد.
اما در مورد «ایمان» با توجه به این که بعد از «کتاب» ذکر شده، و با توجه به جمله هائى که بعد از آن در آیه آمده، روشن مى شود که منظور، «ایمان به محتواى این کتاب آسمانى» است، نه ایمان به طور مطلق، بنابراین تضادى با آنچه گفته شد، ندارد و نمى تواند دستاویزى براى بیماردلانى که مى خواهند نفى ایمان به طور مطلق از پیامبر(صلى الله علیه وآله) کنند، و حقایق تاریخى را نادیده بگیرند، بوده باشد.
بعضى از مفسران، پاسخ هاى دیگرى نیز از این سوال داده اند از جمله:
الف: منظور از ایمان، تصدیق و اعتقاد به تنهائى نیست، بلکه مجموع اعتقاد و اقرار به زبان و اعمال است که در تعبیرات اسلامى بر آن اطلاق شده است.
ب: منظور از ایمان، اعتقاد به توحیدو رسالت است و مى دانیم پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) قبل از آن موحد بود، اما ایمان به رسالت خویشتن هنوز پیدا نکرده بود.
ج: منظور، آن قسمت از ارکان ایماناست که انسان از طریق دلیل عقل به آن نمى رسد، و راه آن تنها ادله نقلى است (مانند بسیارى از خصوصیات معاد).
د: در این آیه محذوفى در تقدیر است و معنى چنین است: ««ما کُنْتَ تَدْرِی» کَیْفَ تَدْعُو الْخَلْقَ اِلَى الْاِیمانِ»؛ (تو نمى دانستى چگونه مردم را به ایماندعوت کنى).(1)
ولى به عقیده ما، از همه پاسخ ها مناسب تر و هماهنگ تر با محتواى آیه همان پاسخ اول است.(2)
پی نوشت:

(1). «آلوسى» در «روح المعانى»، جلد 25، صفحه 55.

(2). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم

#نکات_معارفی

 موضوع: شاخه های بیعت جامع با امام زمان عجل الله فرجه الشریف

گزیده سخنرانی #حجت_الاسلام_ماندگاری

 شاخه های بیعت جامع با امام زمان عجل الله فرجه الشریف

 باید در روز آغاز امامت حضرت مهدی عج، روز پربرکت بیعتی دوباره با امام زمان(عج) بسته شود و بیعتی که جامع باشد جهات و شاخه‌های مختلفی دارد و باید این بیعت به‌صورت بیعت جامع بسته شود تا مورد رضایت خداوند و اهل‌بیت (ع) قرار بگیرد.

 1- بیعت معرفت
اولین نوع بیعت که باید با امام زمان(عج) بسته شود و مستند به آیه ششم سوره احزاب است، بیعت معرفت به اولویت ولی خدا است؛
یعنی اینکه انسان با این شناخت که امام معصوم بر ما انسان‌ها اولویت دارد و این اولویت از طرف خداوند به حضرات معصومین علیهم السلام عطا شده است.

 2- بیعت محبت
بیعت محبت، از دیگر شاخه‌های بیعت جامع می‌باشد که در آیه 24 سوره توبه به آن اشاره‌شده است.
باید ما انسان‌ها اهل‌بیت(ع) را از خودمان بیشتر دوست داشته باشیم و جان و مال خودمان را فدای ولی خدا کنیم.

3- بیعت وحدت
سومین بیعتی که باید با امام معصوم بسته شود، بیعت وحدت است به‌گونه‌ای که امام را محور تجمع و وحدت بدانیم و از دشمنان بیزاری بجوییم.

 4- بیعت اطاعت
بیعت اطاعت که مستند به آیه 30 سوره آل ‌عمران و دیگر آیات اطاعت از خدا و رسول خدا و ائمه معصومین می‌باشد از دیگر شاخصه‌های بیعت جامع می‌باشد.

عدم بیعت اطاعت با امام معصوم، انسان را دچار نفاق می‌کند و گران‌فروشی‌ها، کم‌فروشی‌ ها، احتکار، اختلاس، دزدی، روابط نامشروع، حرام‌خوری، شراب خوری، دزدی و… همگی نشان از این دارد که این‌گونه انسان‌ها بیعت اطاعت با ولی خدا را انجام نداده‌ اند.

5- بیعت نصرت
بیعت نصرت نیز از دیگر مؤلفه‌ های بیعت جامع می‌باشد؛ انسان‌ها باید در هر زمان و مکانی و در هر شرایطی، ولی خدا را با جان و مال و… یاری بدهند و از این مسئله دریغ نکنند تا بتوانند در زمره بیعت‌کنندگان واقعی قرار بگیرند.