معنای اقامه‌ی صلاه
بپاداشتن نماز، یعنی در محیط و درجامعه این واجب و این حقیقت لطیف را بوجود آوردن و محیط را محیط نماز کردن و دیگری را به نماز دعوت کردن و نماز را با توجه ادا کردن، و مفاهیم نماز را در زندگی تحقق بخشیدن است.
مفهوم اصلی نماز عبارت است از:
۱ خضوع انسان در مقابل پروردگار
۲ عمل انسان به فرمان پروردگار
این آن عنصر اصلی نماز است که در حاشیه‌اش هم چیزهای دیگری وجود دارد.
70/7/24
فرمان خدا چیست؟
بدیهی است که خدا در مورد مالِ آدمی، در مورد جانِ آدمی، در مورد عمر آدمی، در مورد روابط انسان با سایر انسانها، در مورد روابط انسان با خدا، در مورد روابط انسان با حیوانات و حتی با گیاهان، تعهدها، مسئولیت‌ها، تکلیف‌ها، وظیفه‌هایی معین کرده است. در این هم اگر خدا را اطاعت کردید، می‌توانید بگویید ما مومنیم، و الا ایمان به صرف اینکه قلب انسان و دل انسان به یک قطبی وابسته است، اما شعاع این وابستگی در عمل، در دست، در زبان، در پا و در اعضا و جوارح دیگر منعکس نیست، به درد نمی‌خورد؛ بلکه اصلاً نام ایمان از نظر اسلام برای او صدق نمی‌کند، این منطق قرآن است.
کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن
ایمان به غیب
بشر، وقتی از معنویّت #غافل شد، همه‌ی درهای اصلاح و صلاح به روی او #بسته میشود.
امروز به دنیای مادّی نگاه کنید!
امروز آنچه که در دنیای مادّی، می‌تواند #کلید همه‌ی اصلاحات و سعادتها محسوب شود، همین است که انسانها به #خود آیند، متذکّر شوند، #هدف_خلقت را از ورای این ظواهر مادّی جستجو کنند دنبال حقیقتی بگردند.
ریشه‌ی #فساد، عدمِ توجه به این باطنِ حقیقیِ عالم است.
#سرّ، معنا و باطن زندگی و حیات انسان، متوجه وگوش به فرمان یک مبدأحاکم و قادر و صاحب اختیارِ از غیب بودن.
همان «ایمان به غیب» است: “الّذین یؤمنون بالغیب".
نتیجه آن میشود که: در این ظواهرِ مادّیِ زندگی غرق نمی‌شوند. زندگی را در همین خور و خواب، شهوات، تمایلات انسانی، قدرت، ریاست و امثال اینها، خلاصه نمی‌کنند.
این، اوّلین هدیه‌ی بعثتها به انسانها و اوّلین هدف پیغمبر است؛ که آنها را متذکّر کند و به آنها ایمان بدهد؛ آن هم ایمان به غیب.
1374/09/29
معنای #تقوا
تقوا یعنی پرهیز باحرکت نه پرهیز با سکون.
یک وقت هست شما در حال سکون پرهیز می‌کنید، یعنی برو در خانه‌ات بنشین و کاری به کار چیزی نداشته باش، اسلام این را به شما توصیه نمی‌کند.
بلکه می‌گوید در سینه‌ی قضایا و واقعیت‌ها با حوادث روبرو بشوید و در عین حال پرهیز کنید.
مثل راننده‌ای که رانندگی می‌کند اما پرهیز هم می‌کند مراقبت و مواظب است.
بنابراین تقوا یعنی پرهیز در حال حرکت و مراقبت در حال حرکت.
اگر گناه روی دل آدم بماند، گرفتاری بار می‌آورد. نشانه‌اش این است که نیم ساعت در روضه می‌نشینیم ولی گریه نمی‌کنیم.
این نشان می‌دهد که گرد و خاک روی دل ما نشسته و اگر نه ساختمان دل اینگونه است که با روضه بسوزد.
اگر کسی هویٰ و هوس را کنار بگذارد، با اینکه بشر است، ولی ساختمانش عوض میشود.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: «اجر کسی که قدرت بر گناه بیابد و عفت پیشه کند، کمتر از اجر مجاهد در راه خدا نیست. کسی که عفت پیشه کند، نزدیک است که جز فرشتگان شود.»
آخرین نظرات