آب گوارای پنهان شده
حسن بن محبوب از امام رضا علیه السلام روایت می کند که فرمود:
«چه بسیار زنان مؤمن و مردان با ایمانی که به وقت فقدان و از دست دادن «ماء معین» (آب گوارا) محزون، تشنه و اندوهناک هستند.»
واژه «ماء معین» در این حدیث اشاره به آیه آخر سوره ملک دارد: «قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاءٍ مَّعِینٍ» یعنی: «بگو به من خبر دهید اگر آب آشامیدنى شما به زمین فرو رود، چه کسى آب گوارا و روان برایتان خواهد آورد؟»
امام صادق علیه السلام فرمود: «منظور از «ماء معین» در این آیه شریفه حضرت مهدی عجّل الله فرجه الشریف می باشد.
پس تأویل آیه این گونه است: بگو مرا خبر دهید که اگر امامتان غایب شود، پس کیست که شما را امام ظاهر آورد و او همچون چشمه روان و جوشان حلال و حرام خداست که خبرهای آسمان و زمین را برای شما بیان می کند.» سپس فرمود: «بخدا سوگند، این آیه هنوز تحقّق نیافته است، ولی حتماً واقع خواهد شد.»
«عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام قَالَ: … کَمْ مِنْ حَرَّى مُؤْمِنَةٍ وَ کَمْ مِنْ مُؤْمِنٍ مُتَأَسِّفٍ حَرَّانَ حَزِینٍ عِنْدَ فِقْدَانِ الْمَاءِ الْمَعِینِ.»
کمال الدّین و تمام النعمة، ج ٢، ص 370
#معارف_قرآن
پیامها و نکته های زیبای قرآنی
آخرین نظرات