معنویت و تقرب، بدون «امام» نمی‌شود؛ #خودت_را_سرِ_کار_نگذار!
همان‌طور که اخلاقِ فرد و جامعه بدون امام، درست نمی‌شود، عبادت و معنویت هم بدون امام درست نمی‌شود. اگر در خانه‌ات بنشینی و مدام استغفار کنی، قول نداده‌اند که حتماً بخشیده بشوی، اما همین‌که در مسیر «امام» قدم می‌گذاری، گناهانت بخشیده می‌شود.
فرموده‌اند: زائری که پیاده به #حرم امام‌حسین(ع) برود، در همان قدم اول، تمام گناهانش بخشیده می‌شود و در قدم‌های بعدی، مقامش افزوده می‌شود تا به حرم برسد (کامل‌الزیارات/132) و فرموده‌اند: هر قدمی که برمی‌دارد، معادل یک #حج و عمره ثواب دارد! (کامل‌الزیارات/ 144) غیر از محضر امام، دیگر کجا می‌توانید این‌قدر ثواب و نورانیت به‌دست بیاورید؟!
در روایت هست: کسی که زائر امام‌حسین(ع) باشد، خدا می‌تواند او را به درجاتی برساند که شهید در راه خدا به آن درجات نرسیده است! (مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ؛ کامل‌الزیارات/297) اینها درجات معنوی زائر امام‌حسین(ع) است!
#معنویت و #تقرب به خدا، بدون امام نمی‌شود؛ خودت را سرِ کار نگذار! عبادت و معنویت با امام، تمام است. «تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَامِ» (کافی4/549) فرموده‌اند: وقتی به حجّ می‌روید، آخرش باید بروید خدمت امام زمانتان و بگویید «ما آماده‌ایم شما را کمک کنیم» (وَ یَعْرِضُوا عَلَیْنَا نَصْرَهُمْ؛ کافی/4/549)
چرا ما این‌قدر دعا و تمنا می‌کنیم که #امام‌زمان(ع) تشریف بیاورد؟ چون اگر ایشان بیاید، هم معنویت و هم اخلاقِ فرد و جامعه، سامان پیدا می‌کند.
علیرضا پناهیان
آخرین نظرات